Είναι μακαρονoύ. Τί να κάνουμε;;;

Καταπληκτικός σούπερ ντούπερ τρόπος για να κόβεις τα μακαρόνια  του μωρού!!!

Αντί να παιδεύεσαι με πιρούνι και μαχαίρι, βάλε τα στο πιατάκι-μπολάκι του μωρού, πάρε ψαλίδι και ξεκίνα να κόβεις.

Το αποτέλεσμα:

Λειτουργεί επίσης σε χόρτα, φασολάκια, κρέας, κοτόπουλο κλπ κλπ!

Δοκιμάσαμε και σας προτείνουμε... Σπιτική πλαστελίνη

Μπορεί η μπουμπού να μεγάλωσε αλλά εξακολουθεί να εξερευνεί τον κόσμο με το στόμα. Έτσι, όταν έπιασε πρώτη φορά σε φιλικό σπίτι στα χεράκια της πλαστελίνη, η πρώτη κίνηση ήταν να τη δοκιμάσει. Η φιλεναδομανούλα, προνοητική όπως πάντα, είχε φροντίσει να αγοράσει φυτική πλαστελίνη σόγιας οπότε μικρό το κακό, αλλά υποσχέθηκα στον εαυτό μου και στη μπουμπού ότι όταν επιστρέψουμε από διακοπές, θα δοκιμάσω να φτιάξω μόνη μου. 

Και επειδή ο λαός λέει "μην τάξεις σε άγιο κερί και σε παιδί.... πλαστελίνη", εχθές έκανα την απαραίτητη έρευνά μου και διάλεξα μια συνταγή που μου φάνηκε εύκολη και αποτελεσματική από το e-mama.gr που μπορείς να τη βρεις εδώ.

Καταπληκτικά αποτελέσματα!!! Χρειάστηκα λίγο παραπάνω αλεύρι (όπως λέει και η συνταγή εξάλλου) και περίπου 10 σταγόνες χρώμα ζαχαροπλαστικής για κάθε μπαλάκι, για να πετύχω το αποτέλεσμα που βλέπετε στις φωτογραφίες.  

Όταν έβαλα το χρώμα, έκανα το πρώτο ζύμωμα με γάντια (για να πάρει τη μεγάλη μπόρα του χρώματος) και μετά με γυμνά χεράκια. Συνδύασα μπλε με κόκκινο για το μωβ και αν είχα παραπάνω ταπεράκια θα είχα κάνει και άλλους χρωματικούς συνδυασμούς. Επίσης, έβαλα και λίγο άρωμα γλυκών (εκχύλισμα κίτρου) και μυρίζουν σούπερ!!!

Η μπουμπού ξετρελάθηκε και μπορεί να τη φάει άφοβα (κάτι που φυσικά έκανε αμέσως αλλά δεν της άρεσε η γεύση). Βγαίνει πανεύκολα από τα χέρια και από τις επιφάνειες (ειδικά άμα την αφήσεις να ξεραθεί), είναι σαν την κλασική playdough και, σε περίπτωση που δεν το καταλάβατε, είμαι ενθουσιασμένη!!!

Πέντε αστέρια στη συνταγή λοιπόν και πολλά ευχαριστώ σε όποια μανούλα είχε την ιδέα και τη μοιράστηκε μαζί μας!

Σελίδα 1η: Τα μήλα

1. Δανείστηκα και εκτύπωσα το πατρόν από το blog jocelynandjason.blogspot.gr (a special thanks to Jocelyn for sharing her tree quiet book design with us!!! Keep up the good work!!!).  

2. Ξεπατίκωσα τον κορμό και το καλάθι σε μία καφέ τσόχα, τη φυλλωσιά σε πράσινη, και τα μήλα σε κόκκινη και τα έκοψα γύρω-γύρω.

3. Διάλεξα ένα αφρώδες φύλο με προσχεδιασμένα μηλαράκια που βρήκα στο εμπόριο και ακούμπησα πάνω το δέντρο και το καλάθι για να δω πού πρέπει να τα κολλήσω.

4. Με ένα πιστόλι σιλικόνης, κόλλησα πάνω της τον κορμό του δέντρου, και μετά τις φυλλωσιές (για να μην φαίνεται η γραμμή από το μαρκαδόρο που σχεδίασα το περίγραμμα τα γύρισα ανάποδα).

5. Κόλλησα το "καλάθι" με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι χαλαρό και να δημιουργεί ένα "τσεπάκι" για να μπαίνουν τα μήλα.

6. Κόλλησα από μισό βέλκρο σε κάθε μήλο. Αφού αποφάσισα πού θα μπαίνουν πάνω στο δέντρο, κόλλησα ένα αντίθετο μισό βέλκρο πάνω στο δέντρο. Έτοιμο!

Μικρές συμβουλές…

α. Τα μικρά πιστολάκια σιλικόνης σαν το δικό μου, δεν αναπτύσσουν μεγάλες θερμοκρασίες και η σιλικόνη στεγνώνει ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ γρήγορα. Ακούμπα το σχέδιό σου πάνω στην επιφάνεια που θες να το κολλήσεις και κόλλα το σταδιακά.

β. Μπορεί οι θερμοκρασίες να είναι χαμηλές αλλά ΚΑΙΕΙ!!! Μεγάλη προσοχή λοιπόν!

γ. Το crash test με τη μικρή μου, με έμαθε ότι αν και το τσεπάκι είναι μικρούλι, τα μικρά χεράκια της δεν μπορούν να βγάλουν-βάλουν εύκολα τα μήλα. Χρειάζεται καθοδήγηση και βοήθεια :-).

Το δικό μου "Quiet book project"

Ας ξεκινήσουμε λέγοντας τί είναι το Quiet Book. Στα ελληνικά, το "βιβλίο ησυχίας" δεν μας λέει και πολλά πράγματα. Πρακτικά λοιπόν, είναι ένα βιβλίο δραστηριοτήτων, που θεωρητικά απασχολεί τα παιδάκια δημιουργικά και αθόρυβα (εξ' ου και ο χαρακτηρισμός quiet) σε μέρη όπου αυτό είναι θεμιτό (π.χ. εκκλησία, αεροπλάνο, ταξίδι με αυτοκίνητο κλπ.). Και λέω θεωρητικά γιατί κάθε παιδάκι είναι μοναδικό και διαφορετικό και μπορεί να προτιμάει άλλου είδους δραστηριότητες, πολλές φορές όχι και τόσο ήσυχες.

Τα περισσότερα βιβλιαράκια είναι χειροποίητα και συνεπώς ιδιαίτερα ακριβά. Σε μια γρήγορη έρευνα που έκανα στο διαδίκτυο, πωλούνται ως επί το πλείστον από το etsy.com, είτε κατά παραγγελία, είτε έτοιμα, είτε ως ξεχωριστές σελίδες. Αυτό συμβαίνει γιατί κάθε ηλικία έχει τις δικές της δραστηριότητες, οπότε μπορείτε να φτιάξετε ένα βιβλιαράκι που να ταιριάζει με την ηλικία του παιδιού σας και έτσι μπορείτε να εναλλάσσετε τις σελίδες (και για ποικιλία!).  Το μόνο ελληνικό που κατάφερα να βρω είναι στο teachingtherapy.com.

Αυτά με την εισαγωγή. Επειδή λοιπόν μου αρέσουν πααααααααρα πολύ αυτά τα βιβλιαράκια, αλλά δεν είμαι σε θέση να δώσω 80€ για κάτι που η μικρή μου μπορεί να πετάξει σε μια γωνιούλα, σκέφτηκα να της φτιάξω μόνη μου το δικό της quiet book. Και επειδή από ράψιμο είμαι ανίδεη, αποφάσισα να το φτιάξω με τσόχα, αφρώδη υλικά και πιστολάκι σιλικόνης. "Έκλεψα" την αρχική ιδέα από μια μανούλα στο powerfulmothering.com.

Έφτιαξα τις δύο πρώτες σελίδες και έπαιξα λίγο με τη μικρή, να δω τις πρώτες εντυπώσεις για να αποφασίσω αν θα συνεχίσω. Το αποτέλεσμα με δικαίωσε και έτσι συνεχίζω να φτιάχνω και τις υπόλοιπες σελίδες! Και επειδή η γνώση πρέπει να μοιράζεται, θα σας παραθέσω ενός των ημερών  τις "οδηγίες προς ναυτιλλομένους" για τις μανούλες που έχουν όρεξη να το προσπαθήσουν. Stay tuned (μπορείτε επίσης να κάνετε like στο facebook για να ενημερωθείτε όταν ανέβει το επόμενο update)!

Ότι απορίες έχετε, μη διστάσετε να τις μοιραστείτε μαζί μας.

Καλή επιτυχία!!!

Ρουτινιάσαμε...

Όχι καλέ. Δεν εννοώ ότι βαρεθήκαμε. Αλίμονο να βαρεθείς με ένα μωρουλίνι. Απλώς αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε μια ρουτίνα, επειδή διαβάσαμε ότι διευκολύνει την έλευση του ύπνου και μεγιστοποιεί τη διάρκειά του.

Αποκλείσαμε το ενδεχόμενο η ρουτίνα να περιλαμβάνει μπάνιο. Πρώτον, η μικρή μας ζωηρεύει με το μπάνιο και δεν χαλαρώνει και δεύτερον δύο φορές την εβδομάδα κάνει μπάνιο στο κολυμβητήριο (μετά το baby swimming) οπότε δεν ήταν εφικτό για καθημερινή ρουτίνα. 

Για μασαζάκι ούτε λόγος. Δεν της αρέσει καθόλου (αυτό δεν το πήρε ΣΙΓΟΥΡΑ από εμένα).

Για γαλατάκι και πάλι όχι. Το έχει κόψει από 12 μηνών και ούτε ζωγραφιστό δεν το θέλει. Εξάλλου δεν θέλει και το μπιμπερό.

Παραμύθι.... Χμ.... Όχι. Δοκιμάσαμε αλλά το βλέπει σαν παιχνίδι και δεν χαλαρώνει.

Τραγουδάκια και νανουρίσματα.... Μπαααααα... Σηκώνεται όρθια και χορεύει υπό τους ήχους του "φεγγαράκι μου λαμπρό" λες και είναι στα μπουζούκια και μετά χτυπάει και παλαμάκια.

Τελικά, καταλήξαμε η ρουτίνα μας να περιλαμβάνει αλλαγή σε νυχτερινό φορμάκι, πλύσιμο δοντιών, μα (φιλάκι) την Παναγίτσα και το Χριστούλη, μα τη μαμά και μπαμπά και μετά νάνι.

Επιπλέον:

-Μαμάαααααααα.... 

-Σσσσσσσς κοιμήσου καλή μου... (τουλάχιστον 3 φορές)

-Μπαμπάαααααααααααα.... 

-Σσσσσσσσσς είναι ώρα για ύπνο... (άλλες 2)

Συμπέρασμα: 

Ώρα που χρειαζόμουν για να κοιμήσω το μωρό στην αγκαλιά μου, στο κρεβατάκι μας, χωρίς ρουτίνα: 5 λεπτά

Ώρα που χρειαζόμαι για να κοιμήσω τη μπουμπού μόνη της στην κούνια της, με ρουτίνα: 20-30 λεπτά

Χμ... Ή εγώ κάνω κάτι λάθος, ή οι ρουτίνες δεν είναι για όλα τα παιδάκια!!!
Μου είπαν όμως να κάνω υπομονή και θα φτιάξει με τον καιρό. Άραγε δύο εβδομάδες είναι καιρός ή όχι ακόμα; 
(φωνή από το βάθος...)

-Μαμάααααααααα....
Α! Και όσο για το μεγιστοποιεί τη διάρκειά του... θα σας τα γράψω σε άλλο ποστ!! 
-Σσσσσσσσσσσςςςςς κοιμήσου καλή μου!!! (1η φορά)

Γιατί τα πρώτα γενέθλια είναι τόσο "big deal";

Αχ αυτά τα πρώτα γενέθλια. Παρακαλάς να μην πέσουν καθημερινή (λένε ότι τα πρώτα γενέθλια δεν κάνει να τα γιορτάσεις μετά) και χρειαστεί να κάνεις πάρτυ Τετάρτη. Εγώ ξεκίνησα να τα οργανώνω περίπου δύο μήνες πριν. Μην γελάς! Έχει δουλειά το πρώτο παιδικό πάρτυ! Κατά πρώτον πρέπει να βρεις το θέμα σου. Να φτιάξεις τη λίστα καλεσμένων, να αποφασίσεις τί φαγητό θα έχεις, τί δώρο θα πάρεις στα παιδάκια που θα έρθουν, πώς θα στολίσεις το σπίτι, τί τούρτα θα έχεις... Και μετά να διαγράψεις όλες τις ιδέες σου γιατί μαζευτήκατε πολλοί και δεν θα χωράτε στο σπίτι, γιατί δουλεύεις και δεν προλαβαίνεις να μαγειρέψεις όλα αυτά που είχες σκοπό, γιατί ξαφνικά το θέμα που διάλεξες σου φαίνεται συνηθισμένο ή δεν βρίσκεις ασορτί ποτηράκια με πιατάκια.

Γενικά το πρώτο πάρτυ για εμένα ήταν ένας τεράστιος πονοκέφαλος. Προσπαθήσαμε να καλέσουμε μόνο τους πολύ κοντινούς συγγενείς (γιατί είμαστε μεγάλο και αγαπημένο σόι) και ελάχιστους φίλους με παιδιά. Δυστυχώς αφήσαμε έξω αρκετό κόσμο που θέλαμε πολύ να είναι μαζί μας.

Αποφύγαμε τα κλασικά μεγάλα πολυκαταστήματα παιχνιδιών και διαλέξαμε για πρωτοτυπία τα πιατοποτηράκια μας από το ίντερνετ, από ηλεκτρονικό κατάστημα με μπαλόνια και είδη πάρτυ, χωρίς να έχουμε, ευτυχώς, μεγάλη απόκλιση στην τιμή.

Το θέμα μας ήταν σχετικά εύκολο (αρκουδάκια forever friends φυσικά!) και μέσω του αγγλικού site είχα τη δυνατότητα να κατεβάσω και να φτιάξω από τις προσκλήσεις (σε σχήμα αρκουδοκεφαλάκι) μέχρι και σουβεράκια και διακοσμητικά για τα καλαμάκια.

Αγόρασα παγουράκια ως δωράκια για τα μικρά μας και τους έφτιαξα και ταμπελίτσες με το όνομά τους για το δωμάτιό τους (πάλι από το site) και επειδή είμαι και λίγο της υπερβολής, έφτιαξα και δωράκια για τους συνοδούς, χειροποίητα μπλοκάκια για σημειώσεις με, ω, τί έκπληξη!, τα αρκουδάκια φυσικά.

Φορέσαμε τα παρτοκαπελάκια μας, ακούσαμε την παιδική μουσικούλα μας κλπ κλπ κλπ. Η κυρία επί των τιμών φαίνεται ότι διασκέδασε με το γεγονός ότι ήταν το επίκεντρο της προσοχής και λάτρεψε την τούρτα της και το γεγονός ότι δοκίμασε πρώτη φορά γλυκό (έστω και λίγο).

Τελικά όμως, γιατί το πρώτο πάρτυ είναι τόσο μεγάλη ιστορία; Δεν θα περνούσαμε καλά και χωρίς τα φρου φρου; Φυσικά! Αλλά είναι τα πρώτα γενέθλια του μωρού σου! Πριν ένα χρόνο γεννήθηκε ότι πιο πολύτιμο έχεις στη ζωή σου! Και θέλεις να το γιορτάσεις! Να μοιραστείς αυτή τη χαρά με όλους! Να είναι κάτι τόσο ιδιαίτερο, όσο το πλάσμα που έφερες στον κόσμο ένα χρόνο πριν!

Θέλεις να γιορτάσεις με όλους ότι ΕΠΕΖΗΣΑΤΕ! Είσαστε ένα χρόνο γονείς και είσαστε ακόμα όρθιοι. Ή, στη δική μας περίπτωση, είσαστε ένα χρόνο γονείς και είσαστε ένα χρόνο άυπνοι...

Τα σουβεράκια και τα στολιδοκαλαμάκια μας...

Οι προσκλήσεις μας...

Τα δωράκια για τις μανούλες...

Τα ταμπελάκια μας...