Η κόρη μου η σοσιαλίστρια!

Και ξυπνάμε μια ωραία Πέμπτη και η μικρή δεν θέλει να θηλάσει. Κλαίει, χτυπιέται, σπρώχνει το στήθος μακριά και ουρλιάζει. Μετά κόπων και βασάνων τρώει κουτσά στραβά. Το επόμενο τρίωρο ξανά μανά τα ίδια... Και το επόμενο... Και το επόμενο...
Ξημερώνει Παρασκευή. Πρώτο γεύμα όλα καλά. Δεύτερο γεύμα όλα καλά. Και πάνω που νόμιζα ότι το μωρό είναι σαν το pc και άμα το κλείσεις ή κάνεις restart μπορεί την επόμενη μέρα το πρόβλημα να έχει φτιάξει... τρίτο γεύμα ξανά φασαρία...
Περνάει το Σάββατο με την ίδια ταλαιπωρία. Κυριακή πρωί ντριιιιν... Τηλέφωνο την παιδίατρο. Της περιγράφω τα συμπτώματα και ακούω την ετυμηγορία από την άλλη άκρη της γραμμής:
- Δεν είναι τίποτα. Κάνει απεργία θηλασμού, μου λέει σα να είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου.
- Με τί αιτήματα; ρωτάω και εγώ σαστισμένη, ενώ ταυτόχρονα κάνω εικόνα χιλιάδες μωράκια στο κέντρο του Συντάγματος να διαδηλώνουν με πλακάτ "Ψωμί Παιδεία Ελευθερία"...
 Το ευγενικό γελάκι της γιατρού με επαναφέρει και με κάνει να διαπιστώσω πόσο ανόητη ακούστηκε η ερώτησή μου. Εν κατακλείδι έχουμε και λέμε:
Κάποια στιγμή τα μωράκια μπορεί να κάνουν απεργία θηλασμού. Μπορεί να οφείλεται στα πάντα και σε τίποτα. Συνοπτικά θα αναφέρω μερικούς λόγους:
*Κάτι τα τρόμαξε την ώρα που θήλασαν (π.χ. ένα φτέρνισμα, ένας δυνατός θόρυβος, η κραυγή σου άμα σου έκοψε δαγκωματιά κλπ κλπ...)
*Πόνοι από δοντάκια, μυτούλες, αυτάκια κλπ.
*Τους λείπει η μανούλα (ιδιαίτερα μετά την επιστροφή της στη δουλειά)
*Η μαμά δεν μυρίζει πια μαμαδίλα (αλλαγή αφρόλουτρου, χάπια, ορμόνες, έμμηνος ρύση κλπ.)

Αν σου τύχει (μη σου τύχει) να ξέρεις ότι συνήθως, λένε, κρατάει λίγο (εντάξει, έχω ακούσει και για δύο μήνες) αλλά υπάρχουν αρκετά πράγματα που μπορείς να δοκιμάσεις (αφού μιλήσεις με την/τον γιατρό και βεβαιωθείς ότι δεν πονάει.) Παραθέτω ορισμένα που έψαξα, βρήκα και δοκίμασα:
1. Υπομονή
2. Να θηλάζεις όσο είναι ακόμα κοιμισμένο ή σε φάση ύπνου-ξύπνιου
3. Να αλλάξεις στάση θηλασμού
4. Να θηλάζεις χωρίς μπλούζα και το μωρό χωρίς ρούχα ώστε να ενισχύσεις την επαφή skin to skin
5. Να κάνετε μπάνιο μαζί (για τον ίδιο λόγο)
6. Να περνάς άπειρες ώρες αγκαλιά μαζί του
7. Να κοιμάστε μαζί
8. Να θηλάζεις όρθια πηγαίνοντας πάνω - κάτω στο σπίτι (κάνεις και κάτι μπράτσα μούρλια!)
9. Υπομονή (ναι, το ξέρω ότι το είπα ξανά αλλά είναι το Α και το Ω) 

Εγώ τα έκανα όλα. Πηγαίναμε βόλτες με το αυτοκίνητο κοντά στην ώρα του φαγητού διότι τη νανουρίζει και οταν κοιμόταν κάναμε στάση για θηλασμό. Την ξάπλωνα στο κρεβάτι και ξάπλωνα δίπλα της και θήλαζα (βολικό για τα βράδια ακόμα και χωρίς απεργία θηλασμού!). Άρπαξα και μια πούντα με αυτό το νο. 4 skin to skin διότι μην ξεχνάμε ότι κάνει και κρυουλάκι ακόμα! Το νο. 8 δεν βοήθησε καθόλου. Το νο. 7 είναι εθιστικό. Και για τους δυο! Στο νο. 1 και νο. 9 έκανα διατριβή!
Και εκεί που την 25η Μαρτίου γιορτάζουμε την επανάσταση του '21, η μικρή αποφάσισε ότι η δική της επανάσταση τελείωσε, τα αιτήματά της ικανοποιήθηκαν και ξεκίνησε πάλι το θηλασμό σα να μην συμβαίνει τίποτα. 6 μέρες καψώνια. Ούτε φαντάρος να ήμουν! Τέλος καλό, όλα καλά λοιπόν.
 
Και μερικές συμβουλές ακόμα:
*Αν δεν θέλει, μην το πιέζεις. Σταμάτα και ξαναδοκίμασε αργότερα.
*Αν όλα αποτύχουν και χρειαστεί να βγάλεις το γάλα, κάντο με θήλαστρο και όχι με το χέρι. Το δοκίμασα. Πονάει!!! (και μπορεί να κάνεις και ζημιά στο στήθος σου)
*Αν τελικά το βγάλεις, τάισέ το με σύριγγα ή κουταλάκι και όχι με μπουκάλι.
*Αν θες να δώσεις μπουκάλι, βάλε κάποιον άλλο να το κάνει, ώστε να μην συνδυάσει το μωρό εσένα με το μπουκάλι.
*Αν δεν την παλέψεις, μη φοβάσαι να πεις "Φτάνει.Τέρμα ο θηλασμός!!!" Ο θηλασμός πρέπει να είναι απόλαυση όχι καταναγκαστικά έργα. Χαρούμενες μανούλες έχουν χαρούμενα μωράκια.

Αυτά σύμφωνα με τη δική μου εμπειρία. Κάθε μανούλα, κάθε μωράκι και κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή. Μην το ξεχνάς αυτό! Καλά κουράγια!